Anti-sollicitatie bij Noord-Hollands bedrijf

Geachte mevrouw, mijnheer,

Met veel interesse las ik uw vacature voor medical project manager. Ik was vooral geïntrigeerd door de kerncompetenties en werkattitude die u vraagt.  “Mentaal en fysiek stevig belastbaar; niet snel overstuur emotioneel, kan continuïteit in werk behouden, ook bij tegenslag in werk- of privé-sfeer.” Ik vind deze competenties angstaanjagend en ik kan er dan ook met geen mogelijkheid aan voldoen. Ik ben een vrouw, en zoals de meeste vrouwen huil ik wel eens. Mannen kunnen dat trouwens ook. 

Koud en Harteloos

Daarnaast mis ik de spierballen die nodig zijn voor stevige fysieke belasting. Uit de vacature begrijp ik dat het overgrote deel van de werkzaamheden uit schrijven van medische teksten bestaat. Ben ik daarnaast soms verantwoordelijk voor het naar beneden tillen van de vuilnisbak? Mijn grootste bezwaar is dat u mij vraagt door te werken bij tegenslag in de privésfeer. Ik kan u garanderen dat als er iets met mijn familie gebeurt, ik vrij neem. Of als het ernstigs is zorgverlof. Dat is namelijk wettelijk zo geregeld, en via mantelzorgplicht in onze maatschappij verankerd. Daarnaast is het natuurlijk een diepmenselijk recht dat een werkgever zijn werknemer verleent bij tegenslag in de privésfeer. 

Tenslotte wil ik elk risico vermijden om in aanraking te komen met mensen die aan de gevraagde competenties voldoen en waar ik wellicht bij uw bedrijf mee moet samenwerken. Ze lijken me koud en harteloos. Daarom heb ik besloten niet te solliciteren. Gelukkig heb ik al een leuke baan waar ik dik tevreden mee ben.

Eerste hulp bij lage-rugpijn

oefening 1

Stevig kneedden zijn handen mijn onderrug. Het was het Si-gewricht, dat was duidelijk. Ik lag op de massagetafel, waar een gat voor mijn gezicht was uitgespaard. Ik liet het maar over me heenkomen. Het was heerlijk ontspannend, even een half uurtje niks doen, een beetje aandacht voor jezelf. Na het masseren kwam er een apparaat. Iets elektrisch, het voelde een beetje bruisend. Helpen deed het niet, lekker was het wel. We waren net verhuisd en de vorige bewoner was vogelliefhebber. De tuin stond vol met diverse volières en andere bouwsels en ik was flink met het breekijzer tekeergegaan. Ik was jong en sterk en onvermoeibaar. Ik ging door totdat ik alleen nog kruipend door het huis kon. Dat was trouwens niet de eerste keer, al sinds mijn zestiende schiet het er af en toe in. Tijdens een partijtje squash, bij het sokken-aantrekken, of zomaar, onder de douche. Na de geboorte van mijn eerste kind werd het een graatje erger. Met een verslapt lichaam de baby in de draagzak tillen was niet best. Dan het autostoeltje. Via de voordeur, met de voorstoel opgeklapt, moest ik me met baby in mijn armen in een rare bocht wringen. Ik heb een jaar niet op mijn lekkere zij kunnen liggen. 

oefening 3

Mensendieck

Totdat ik bij de mensendieck terecht kwam. Ik kreeg een aantal oefeningen mee om dagelijks te doen. Elke dag ging het een stukje beter, kwam er een stukje meer beweging in mijn rug. Na een week was het over. Als het nodig is doe ik nog steeds mijn oefeningen. Dit zijn er een paar:

Oefening 1: hol-bol. Zit op handen en knieën en trek je rug afwisselend hol en bol. 

Oefening 2: Kwispelen. Op handen en knieen zitten, rug recht. Schud je billen heen en weer, lekker ontspannen. 

Oefening 3: Lig op je rug, knieën opgetrokken, voeten op de grond en laat je benen afwisselend naar links en rechts vallen. 

Oefening 4:  Lig op je rug, voeten van de grond. Sla je ene been over je ander been. Pak je achterste knie met twee handen beet en trek hem naar je toe. Je voelt de rek in je bil. Wissel van been.