dinsdag 13 augustus 2013

EPO


De Mont Ventoux is een magistrale berg Een paar jaar geleden beleefden we aan de voet van die berg een paar heerlijke kampeerdagen. Vol overgave genoten we van het nietsdoen. trots waren we niet, want we hadden net onze fietstrektocht afgebroken. Het leek zo'n goed idee, lekker actief, fietsen met het hele gezin. Niet dus. Lopend, kruipend, hyperventilerend beklommen we heuvels die in het niet vielen bij die Tour de France-reus. Door de hitte bevangen gaven we op.

Door de hitte bevangen gaven we op
Sommige wielrenners hebben hierop iets gevonden: EPO. Met EPO doen je spieren het beter, groeit je uithoudingsvermogen en zelfs de hitte verdraag je beter. En dan is het misbruik ook nog eens moeilijk aantoonbaar. Dat komt omdat het toegediende EPO al na een aantal dagen niet meer meetbaar is, terwijl de wielrenner nog wel profiteert van de gunstige effecten.
Wat doet EPO dan? EPO (erythropoëtine) is een eiwit dat door de nieren wordt geproduceerd. Het kan ook synthetisch met DNA technieken worden nagemaakt. EPO zet het beenmerg aan tot de productie van rode bloedcellen, die zuurstof vanuit de longen door het hele lichaam transporteren. Met extra EPO krijgen de spieren meer zuurstof, waardoor het langer duurt voordat ze verzuren. Die zware bergetappe is dan een stuk beter te doen. Ook het bloedvolume neemt toe. Daardoor kan er meer bloed naar de huid om het lichaam af te koelen.
Een pepermuntje helpt niet.....
Oftewel, fris en fit de berg op… En vervolgens dood neervallen. Gezonde mensen die EPO als doping gebruiken zetten hun leven op het spel. Hun bloed wordt dikker door het toegenomen aantal rode bloedcellen. Dit kan leiden tot trombose, longembolie, hart- of herseninfarcten. In het eerste EPO-jaar zijn vijf wielrenners overleden aan EPO-misbruik.
Synthetisch EPO wordt natuurlijk niet voor de wielrennerij gemaakt. Het is een medicijn dat in Nederland jaarlijks door zo’n 10.000 patiënten met bloedarmoede wordt gebruikt, zoals nier- of kankerpatiënten. Helaas is die kant van EPO nauwelijks bekend.
Een fietsvakantie hebben we nooit meer aangedurfd, ook deze vakantie gaan we weer lekker luieren in Frankrijk. Ik sluit natuurlijk niet uit dat ik een dagje een fiets huur, voor een lichte etappe. Want ik fiets dagelijks met plezier heel Amsterdam door naar Sanquin. Lekker vlak. Alleen wel veel bruggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten