maandag 27 juli 2015

De geheime deur

Zet me ergens in Amsterdam neer en ik wijs blindelings het noorden aan. Behalve hier bij Sanquin. Door alle bouwactiviteiten en alternatieve routes die je soms moet pakken, kan ik zomaar ineens verdwalen. Hoe lang ik hier ook al werk, er zijn hele stukken op het terrein waar ik nooit geweest ben. Wat ik bijvoorbeeld helemaal niet ken, is het deel van Plasma Products. De plasmafabriek heb ik nog nooit van binnen gezien. Maar ook van buiten zou ik hem niet kunnen aanwijzen. Zit Plasma Products wel in  één gebouw, of zijn het er meer? Laatst heb ik er voor het eerst een blik naar binnen geworpen. Dat kwam door een collega, die de overstap naar dit onderdeel heeft gemaakt. Ze wees mij een deur aan. Je moet het weten, anders zie je hem niet. Ergens achter die deur zit haar nieuwe werkplek. Ik gluurde naar binnen en zag een vreemd soort niemandsland. Het was er donker. Ik wou niet over de drempel, bang dat ik de weg terug niet meer kon vinden. Later, op weg naar de fiets, probeerde ik uit te vissen waar dat gebouw achter die deur nu precies stond. Het bleek een oud, beetje grauw gebouw, vastgeplakt aan de hagelwitte nieuwbouw van gebouw Y. Gelukkig mag Plasma Products van de FDA in de herkansing. Ik weet zeker dat we er met mijn oud-collega een mooi zaadje hebben geplant. De geheime deur gaat vast wat vaker open. Ik weet hem in elk geval te vinden.

Eerder verschenen in Sanquintra,  personeelsblad van Sanquin

Facebookberichten Sanquin




Op het lab en op de pedalen voor kankeronderzoek. Op 2 juni bedwingt Sanquin-onderzoeker Robbert Spaapen met zijn team de Alpe d’HuZes. Robbert heeft eerder een beurs van het Alpe d’Huzes/KWF-fonds gekregen voor onderzoek aan immunotherapie. Hij wil door zelf mee te fietsen zijn waardering uiten en nog meer geld inzamelen voor kankeronderzoek.
Een like om onze onderzoekers succes te wensen!
http://www.sanquin.nl/…/samen-de-berg-op-voor-kankeronderz…/




Afweercellen in de longen zijn experts in griepvirussen. Sanquin-onderzoeker Klaas van Gisbergen ontdekte dat het eiwit Hobit belangrijk is voor die gerichte afweer. Hobit zorgt dat afweercellen in de weefsel gevangen blijven en zich specialiseren in lokale ziekteverwekkers. Deze kennis kan helpen om slimme vaccins te ontwikkelen die aansturen op plaatselijke afweer. Een prachtige publicatie in Science.


Wat er allemaal niet bij komt kijken om een wond te dichten! Dit prachtige filmpje laat zien hoe bloedplaatjes, diverse bloedeiwitten en stollingsfactoren nauw samenwerken om een bloeding te stelpen.
Bij Sanquin maken we medicijnen voor patiënten met stollingsproblemen. Dankzij onze donors kunnen zij behandeld worden met bloedplaatjes en stollingseiwitten uit bloed en plasma.


Maartje van den Biggelaar heeft een prestigieuze beurs gekregen voor bloedstollingsonderzoek. Ze wil ontrafelen hoe stollingsfactoren uit de bloedbaan verdwijnen. Die kennis is nodig om langer werkende stollingsmedicijnen te ontwikkelen. Met een zeer gevoelige techniek, massaspectrometrie, gaat ze onderzoeken hoe de kracht van de bloedstroom de vorm en binding van bloedeiwitten aan cellen beïnvloed.


Je kent het wel: je valt, er komt vuil in je wond en uit voorzorg krijg je een tetanusprik. Honderd jaar geleden bestond die prik uit serum van gevaccineerde paarden. Een levensreddende behandeling, maar niet zonder bijwerkingen. Al die serumeiwitten, en al helemaal van een paard, kunnen heftige allergische reacties geven. Tegenwoordig weten we dat we de antistoffen uit het bloed moeten hebben. En kunnen we die heel veilig uit bloedplasma van mensen zuiveren. Bij Sanquin doen we dat uit plasma van specifieke donors. Zij laten zich regelmatig inenten om hun antistoffen tegen tetanus op peil te houden. Als jij je hebt verwond en je inenting is te lang geleden, krijg je die antistoffen toegediend.

Prachtig filmpje van Amerikaanse en Britse onderzoekers waarop we zien hoe killer T-cellen kankercellen aanvallen. Op het Laboratorium voor Celtherapie van Sanquin kweken we dit soort immuuncellen uit tumoren van patiënten tot enorme aantallen op. De patiënt krijgt dan een heel leger van zijn eigen cellen terug om de kankercellen beter te kunnen bestrijden. Voor deze zogeheten TIL-therapie werken we samen met het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis.
Wetenschappers in Amerika hebben een manier gevonden om bloed te maken dat aan iedereen gedoneerd kan worden. Ze doen dat door de bloedgroepen A, B en AB van de rode bloedcellen af te knippen. Wat je overhoud is bloed met bloedgroep O, dat door iedereen kan worden ontvangen. De knip gaat nog niet 100% goed, meer onderzoek is nodig om het in de kliniek toe te passen.

Een synthetische polymeer die helpt om het bloed te stollen. Bij grote bloedingen kan deze stof onze eigen stollingseiwitten bijstaan bij het maken van een bloedprop. Wetenschappers van de universiteit van Washington laten in Science Translational Medicine zien dat het werkt bij ratten. Voorlopig nog toekomstmuziek, maar Sanquin volgt dit onderzoek met grote interesse.

In vinger aan de pols een terugblik met het indrukwekkende verhaal van Anjo, die in 1985 een stamceltransplantatie onderging. Destijds was het heel moeilijk om een geschikte stamceldonor voor Anjo te vinden. Zo moeilijk, dat haar ouders nog een kindje kregen. Dit meisje bleek gelukkig een goeie match. Dr Arjan Lankester, die zijn promotieonderzoek bij Sanquin deed, legt uit dat een goeie match tegenwoordig heel wat minder moeilijk is, dankzij onze vele vrijwillige stamceldonors.



Promotie Rob van Zwieten: zeldzame afwijkingen van de rode bloedcel

160x110-rode-bloedcellenOp 5 juni 2015 promoveert Rob van Zwieten. Hij heeft tientallen zeldzame afwijkingen van de rode bloedcel in kaart gebracht. Het gaat om afwijkingen aan hemoglobine, enzymen in de rode bloedcellen en defecten aan de membraan. Van Zwieten gaat in op deze zeldzame stoornissen van de rode cellen en geeft aan wat voor problemen dit kan geven bij patiënten.
Bloedarmoede komt veel voor en wordt meestal veroorzaakt door een tekort aan ijzer. Soms is er iets anders aan de hand en dan komt het bloed voor verder onderzoek terecht bij de afdeling Rode Bloedcel Diagnostiek van Sanquin, waar Rob van Zwieten al jarenlang labhoofd is. Daar wordt het bloed verder onderzocht op zeldzame afwijkingen van de rode bloedcel die kunnen leiden tot bloedarmoede, van milde tot zeer ernstige, waarbij soms bloedtransfusies en stamceltransplantaties noodzakelijk zijn. Het gaat om erfelijke afwijkingen, foutjes in de genen. Door een vroege diagnose kan op tijd met een aangepaste behandeling worden begonnen, waardoor onnodige lichamelijke schade wordt voorkomen.

Een zakje vol hemoglobine

De rode bloedcel staat geheel in het teken van zuurstoftransport. “De cel is, simpel gezegd, niet meer dan een soort zakje, een membraan propvol hemoglobine (Hb). Dit eiwit bindt zuurstof en geeft dat af aan weefsels en organen. Ook zorgen rode cellen er voor dat kooldioxide goed in het bloed oplost en terug naar de longen wordt getransporteerd, waar we het uitademen”, legt van Zwieten uit. Enzymen in de cel zorgen voor de energiehuishouding en beschermen de cel tegen schade door zuurstof, een agressief stofje. Gebrek aan sommige enzymen leidt daarom tot een aanzienlijk korter leven van de cel dan de gebruikelijke circa 120 dagen. Ook de membraan is belangrijk voor de functie van de cel. “Rode bloedcellen hebben de vorm van een schijfje, de celmembraan is flexibel en soepel, zodat rode cellen de kleinste haarvaatjes kunnen passeren”. Membraandefecten leiden vaak tot een afwijkende vorm van de cel. “Die bewegen niet meer zo soepel door de haarvaatjes , en worden versneld uit het bloed gefilterd door de milt. Al die afwijkingen kunnen leiden tot bloedarmoede”, zegt van Zwieten.

DNA-technieken

Tegenwoordig zijn vele honderden genetische afwijkingen die tot bloedarmoede leiden bekend. Afwijkingen zoals sikkelcelanemie en thalassemieën komen regelmatig voor bij mensen van Afrikaanse, mediterrane of Aziatische origine. Dat komt omdat in streken waar malaria voorkomt, dragerschap voor een rode celafwijking een voordeel heeft. Het beschermt tegen malaria. Kinderen die van beide ouders het defecte gen erven zijn echter ernstig ziek. Van Zwieten focust op de minder bekende, zeldzame afwijkingen, die niet altijd bescherming bieden tegen malaria en voorkomen onder alle bevolkingsgroepen. “Door de opkomst van DNA technieken zijn we nu in staat om veel van die afwijkingen in kaart te brengen. Hierdoor zijn er betere mogelijkheden voor een vroegtijdige behandeling van de ziekte en kunnen paren bij hun kinderwens met erfelijkheidsadvies begeleid worden”.
Rob van Zwieten promoveert op 5 juni 2015 op het proefschrift Rare blood cell abnormalities.
Eerder verschenen op: http://www.sanquin.nl/actueel/bloedonderzoek/promotie-rob-van-zwieten/