Zet me ergens in Amsterdam neer en ik wijs blindelings het
noorden aan. Behalve hier bij Sanquin. Door alle bouwactiviteiten en
alternatieve routes die je soms moet pakken, kan ik zomaar ineens verdwalen. Hoe
lang ik hier ook al werk, er zijn hele stukken op het terrein waar ik nooit
geweest ben. Wat ik bijvoorbeeld helemaal niet ken, is het deel van Plasma Products.
De plasmafabriek heb ik nog nooit van binnen gezien. Maar ook van buiten zou ik
hem niet kunnen aanwijzen. Zit Plasma Products wel in één gebouw, of zijn het er meer? Laatst heb ik
er voor het eerst een blik naar binnen geworpen. Dat kwam door een collega, die
de overstap naar dit onderdeel heeft gemaakt. Ze wees mij een deur aan. Je moet
het weten, anders zie je hem niet. Ergens achter die deur zit haar nieuwe werkplek.
Ik gluurde naar binnen en zag een vreemd soort niemandsland. Het was er donker.
Ik wou niet over de drempel, bang dat ik de weg terug niet meer kon vinden. Later,
op weg naar de fiets, probeerde ik uit te vissen waar dat gebouw achter die
deur nu precies stond. Het bleek een oud, beetje grauw gebouw, vastgeplakt aan
de hagelwitte nieuwbouw van gebouw Y. Gelukkig mag Plasma Products van de FDA
in de herkansing. Ik weet zeker dat we er met mijn oud-collega een mooi zaadje
hebben geplant. De geheime deur gaat vast wat vaker open. Ik weet hem in elk
geval te vinden.
Eerder verschenen in Sanquintra, personeelsblad van Sanquin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten