zondag 3 augustus 2014

Bepalen van concentratie-effectcurve voor reumamedicijn adalimumab maakt dosering op maat mogelijk.

Onderzoekers van Sanquin hebben samen met Reade, centrum voor revalidatie en reumatologie, de concentratie-effect curve  van TNF-remmer adalimumab  voor het gebruik bij reumatoïde artritis bepaald. Daarbij vonden ze een optimale bloedspiegel van 5-8 µg/ml. Hiermee is het voortaan mogelijk om de behandeling per patiënt te optimaliseren tegen zo laag mogelijke kosten.

 Apotheker Mieke Pouw van Sanquin,  en Charlotte Krieckaert, arts-onderzoeker bij Reade, bepaalden de concentratie-effectcurve van adalimumab. Ze correleerden daarvoor de  medicijnspiegel in het bloed van 221 reumapatiënten na een half jaar behandeling met adalimumab aan de ziekteactiviteitscore (DAS 28). Op die manier vonden ze dat hoe hoger de concentratie adalimumab is, hoe lager de DAS-score, met een optimum van 5 tot 8 µg/ml. Daarboven wordt geen extra verlichting van de klachten meer gezien. Een derde van de patiënten bleek hogere bloedspiegels dan 8 µg/ml te hebben. Het zou een forse kostenbesparing betekenen als deze patiënten voortaan met een lagere dosering toe kunnen. Verder vonden de onderzoekers hogere bloedspiegels bij patiënten die naast adalimumab gelijktijdig methotrexaat gebruiken. “Dit medicijn heeft een gunstig effect op de bloedspiegel van adalimumab, omdat het de vorming van remmende antistoffen tegen adalimumab tegengaat, en daarnaast van zichzelf een ziekteverlagende werking heeft”, vertelt Pouw, die  promotieonderzoek doet bij de onderzoeksgroep van Theo Rispens bij de afdeling Immunopathologie van Sanquin Research.


Dosering op maat
Vanaf het begin dat patiënten bij Reade met adalimumab werden behandeld, zo’n tien jaar geleden, zijn er regelmatig bloedmonsters afgenomen, waarin de dalspiegel bij Sanquin Diagnostiek is bepaald. In principe gebruiken alle patiënten dezelfde dosis adalimumab, een keer per twee weken 40 µg subcutaan. “We zagen tussen de patiënten grote verschillen in de spiegels. Dat heeft in de eerste plaats met antistofvorming te maken, maar ook met comedicatie  en  patiënt-gebonden verschillen: iedereen is anders. Om voor elke patiënt de dosering op maat af te kunnen stellen moeten we wel weten waar we op moeten mikken”, zegt Gertjan Wolbink, als reumatoloog verbonden aan zowel  Reade als Sanquin. “Tot nog toe tastten we in het duister. Nu we de concentratie-effectcurve hebben bepaald gaan de gordijnen open.” Inmiddels is bij Reade een  nieuwe studie gestart waarbij de dosering per patiënt wordt aangepast. “We laten de patiënten met  hoge  adalimumabspiegels minder vaak spuiten. Behalve dat dit kostenbesparend is, wil de patiënt zelf ook liever geen hogere medicijnconcentraties in zijn bloed dan nodig is, dat voelt veiliger. De praktijk moet uitwijzen of dan dezelfde verbetering van de ziekteverschijnselen wordt bereikt.” De eerste resultaten van de studie worden in de loop van dit jaar verwacht. Het is niet zeker of dezelfde optimale spiegel voor adalimumab ook bij andere ontstekingsziektes zoals de ziekte van Crohn of de ziekte van Bechterew geldt. “Dat willen we graag uitzoeken, net als de optimale dalspiegel van andere biologicals. We zijn daar mee bezig, maar de aantallen patiënten zijn nog te klein om daar een uitspraak over te kunnen doen”, stelt Wolbink.

Nieuwe robots

Bij de afdeling Biologicals van Sanquin Diagnostiek zijn het afgelopen jaar nieuwe robots in gebruik genomen voor de spiegelbepalingen. “Nu de behandeling kan worden aangepast op basis van onze uitslagen,, is het belang om betrouwbaar en reproduceerbaar te meten nog groter geworden”, zegt labhoofd Desiree van de Kleij. “Daarom proberen we alle testen zoveel mogelijk te automatiseren. Daarnaast zijn we ook bezig met het uitwisselen van monsters tussen verschillende labs in binnen en buitenland, om zeker te zijn dat overal in de wereld hetzelfde wordt gemeten. De lijst van biologicals waarvoor we testen aanbieden wordt steeds langer, en ook het aantal inzendingen zien we groeien, vanuit Nederlandse ziekenhuizen maar ook internationaal”. 

Eerder verschenen in Bloedbeeld maart 2014

Geen opmerkingen:

Een reactie posten