“We hebben de test gedaan, maar wat is nu de normaalwaarde in het bloed?”, vroeg de Colombiaanse. Om de optimale bloedspiegel van een reumamedicijn te kennen moeten we eerst duizenden monsters getest hebben. Internationale samenwerking is daarvoor onontbeerlijk, en onze Biologicalstraining draagt daar beslist aan bij.
Voor de deelnemers, dit keer uit Latijns-Amerika, waren op de theoriedag twee tolken present. De levendige discussie golfde heen en weer tussen het Engels, Spaans en Nederlands. De tweede dag splitste de groep: de artsen gingen naar reumakliniek Reade, waar patiëntengroepen op tafel kwamen en samenwerking voor de toekomst werd doorgesproken. “Wij hebben nog 13.000 bloedmonsters in de vriezer”, zei de Braziliaanse. “Hoe gaan we dat aanpakken?”
Voor het testen van samples zijn twee mogelijkheden: opsturen naar Sanquin of zelf testen, bijvoorbeeld met onze testkits. Daarmee gingen de labmedewerkers, de andere helft van het gezelschap, in ons lab aan de slag. Dorien Kos van de divisie Reagens bereidde het practicum voor en als extra troef hadden we hulp ingeroepen van twee collega’s uit andere onderzoeksgroepen, de Colombiaanse Laura Delvasto Nunez en Elisabeth Meulenbroek, die door haar Braziliaanse man Portugees spreekt. Dat bleek een gouden greep.
Het werd een intensieve dag met naast pipetteren heel veel vragen beantwoorden. Over ons mooie nieuwe lab, over Sanquin, over politiek, en over…voetbal! Het was onontkoombaar. Oranje vlaggetjes door het hele gebouw, oranje vlaggetjes over het lab. De Braziliaanse professor vroeg in welk café hij moest zijn om Brazilië te zien spelen, de oranje T-shirts voor zijn kinderen zaten al in de koffer. Grote hilariteit toen de doos oranje wegwerphandschoenen op tafel kwam. Het zou me niks verbazen als er hier en daar een paar mee naar huis gingen...
Dit artikel is eerder geplaatst op: http://www.sanquin.nl/actueel/blog-overzicht/bom-dia-brasil/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten