Iedereen snijdt zich wel eens. Omdat je daarbij een bloedvaatje raakt, bloed je. Geeft niks, gewoon een pleister erop. Maar ook het lichaam gaat hard aan de slag om het lek te dichten.
Een van de eiwitten die daarbij zijn betrokken, is von Willebrand factor (VWF). Dit molecuul werkt als een soort lijm, die bloedplaatjes aan elkaar plakt. Het is de basis voor de bloedprop, die als een pleister in het bloedvat verder bloedverlies voorkomt. Als eerste hulp bij bloedverlies wordt VWF uitgescheiden door de cellen die de binnenkant van de bloedvaten bekleden. Die cellen houden VWF daarvoor paraat in speciale blaasjes, de zogenoemde Weibel-Palade bodies.
Dorothee van Breevoort bestudeerde tijdens haar promotieonderzoek de seintjes die bij een verwonding in de cel aan de Weibel-Palade bodies worden doorgegeven en die er voor zorgen dat de blaasjes het stollingseiwit buiten de cel uitscheiden. Ook onderzocht ze of er nog andere eiwitten in de blaasjes voorkomen. Ze identificeerde daarbij een eiwit dat een belangrijke rol speelt bij de vorming van nieuwe bloedvaten.
Sanquin haalt VWF uit het plasma van donors. Het wordt toegepast als medicijn bijpatiënten met een tekort aan VWF, om bloedingen te voorkomen en te behandelen. Daarom is het voor Sanquin extra belangrijk om alles van dit stollingseiwit te weten.
Dorothee van Breevoort, die haar onderzoek verrichtte bij de afdeling Plasma-eiwittenonder leiding van professor Jan Voorberg, verdedigt haar proefschrift op 18 juni 2014 in de Agnietenkapel in Amsterdam.
.jpg) |
| Bij beschadiging van een bloedvat komt von Willebrand factor uit de cel. De lange moleculen dienen als lijm voor bloedplaatjes, waardoor een bloedprop ontstaat, die de bloeding stelpt. |
 |
| Het stollingseiwit von Willebrand factor wordt in de cel opgeslagen in kleine blaasjes (groen), de Weibel-Palade bodies. Dit artikel is eerder geplaatst op www.sanquin.nl/actueel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten